Het wordt wel eens “gratis geld” genoemd, of een idee dat “boven links of rechts” staat, maar is dat wel zo en wat is het precies? We vroegen het aan Dr. Francine Mestrum, onafhankelijk onderzoeker. Op 9 mei ging zij in Het Bos te Antwerpen in debat met Walter Van Trier, Sarah Van Liefferinge en Nele Van Parys over het universeel basisinkomen. Uw redacteur was erbij en kwam met meer kennis buiten dan waarmee hij het pand had betreden. In een poging om deze kennis te delen met de buitenwereld, gingen wij met Mestrum in gesprek.
Summerfest/Laundry Day: de risico's van de strategie van het laatste moment
De auditeur van de Raad van State adviseert om de vergunning voor het organiseren van de Summerfest en Landry Day festivals op de groene Middenvijverzone op te schorten. De auditeur vindt het niet aanvaardbaar dat er enkel geluisterd is naar de kandidaat uitbater Dockingstation en niet met de omwonenden, aldus Greet Wilssens van bewonersgroep Red De Middenvijver. De definitieve uitspraak zou er maandag al kunnen komen. Meestal volgt de Raad van State het advies van de auditeur.
“By by Laundry Day” aldus de populaire pers. “Ik maak me niet al teveel zorgen” is de teneur bij schepen Rob Van de Velde die de deal met Docking Station probeert te regelen.
Wilsens: “Niet erg geloofwaardig dat hij zich geen zorgen zou maken want het is een streep door de rekening van de stad die al afspraken had gemaakt met de firma. Er zijn wel nog mogelijkheden om het project toch te doen doorgaan. Er kan een nieuwe vergunning uitgeschreven worden of er kan een betere motivatie opgesteld worden. Maar Summerfest is wel gepland op 4 en 5 juli en de vergunning wordt maar 36 dagen ná de verlening van kracht.”
“Het stadsbestuur heeft wel een risico genomen en gewacht tot op het laatste moment om een vergunning aan te vragen en wij hebben binnen de drie dagen ons bezwaar ingediend bij de Raad van State.”
“Het is een strategie waarvoor de stad opzettelijk gekozen heeft maar die dus risico’s inhoudt.”
“Het is ook mogelijk dat Docking Station voor zekerheid kiest en uitwijkt naar een alternatieve lokatie zoals de parking van de General Motors- site.
Zelfs als de Raad van State het advies volgt is de strijd nog niet voorbij, maar we krijgen wel meer steun omdat de mensen nu inzien dat het geen verloren zaak was en dat we een sterk dossier hadden. ”
Red De Middenvijver kan gesteund worden. De akties van de stad steunt u d’office als u belastingen betaalt.
het Ringlandcolloqium: info en hete patatten
Afgelopen dinsdag hield Ringland een colloquim waar de resultaten van de drie ringlandstudies nog eens gepresenteerd werden door de respectievelijke studiebureau’s. Het gaat over de overkapping van de ring maar ook over nog veel meer: het scheiden van lokaal en doorgaand verkeer , het overbodig maken van de ondertunneling van de R11 en het creëren van een 10de disctrict van 400 hectare voor 75% bestaande uit groene ruimte met plaats voor bijna 40.000 Antwerpenaars.
Voor wie nog niet op de hoogte is en ook geen tijd of goesting heeft om de ringlandkrant of –site te doorploegen vatten wij de belangrijkste aspecten samen.
Het colloqium toonde nog eens aan hoe belangrijk dit project voor Antwerpen is en wilde verder vooral bewijzen dat het ook technisch en financieel realitisch is. Toch werden er enkele hete patatten ontweken. Maar beter spreken we misschien over nog openstaande uitdagingen voor Vlaanderen, want het is de Vlaamse regering die moet aantonen dat haar Oosterweelproject op het BAM tracé de ringlandoverkapping niet onmogelijk maakt.
Continue reading “het Ringlandcolloqium: info en hete patatten”
Luchthaven? Parkhaven!
Juicht Antwerpenaren: sinds 17 april kan u vanop de luchthaven van Antwerpen (ook wel: Antwerp Airport, Brussels North of de vliegplaain in Deurne) naar Barcelona, Southampton of zelfs Ibiza vliegen! Een maand later droomt men al luidop van toekomstige vluchten naar Moskou en Tel Aviv. En dat voor een luchthaven die niet rendabel is maar rechtgehouden met overheidsinjecties, vluchten heeft die (naar men zegt) niet vol zitten en voor de directe omgeving meer last dan lust is.
Het kan ook anders: enkele jongeren die rond JNM of Jeugdhuis Sorm in Deurne hangen staken de koppen bij elkaar. Resultaat: Parkhaven, een actiegroep die op een ludieke manier ijvert voor een andere invulling van de luchthaven. Zo werd bij een eerste actie de ondertunneling van de Krijgsbaan aangekondigd als de eerste stap naar een parkgebied op de Vliegplein. Aan onze micro’s zitten vier jonge Parkhavenaars: Arn, Amira, Anna en Stien.
>> Meer info over Parkhaven op de facebookpagina;
>> Vergeten wat JNM is? Herbeluister hier de special gewijd aan de Jeugdbond voor Natuur en Milieu.
>> Foto bij dit stukje is van de actie van 22 maart 2015, met toestemming van de facebookpagina van ‘Antwerpen Leefbaar‘ geplukt.
Komt het nog goed met de Antwerpse miljardenfabriek van Geert Bourgeois?
Twee weken geleden kwam de aankondiging dat de Saoedische firma ERS een nieuwe grote chemische fabriek ging neerzetten aan het Antwerps Delwaidedok. Er is een investering van 3,7 miljard € mee gemoeid , een ongezien bedrag de laatste decennia, die 900 permanente arbeidsplaatsen zou creëren. Bovendien gaat het over spitstechnologie en om het helemaal mooi te maken is het ook nog een groen recyclage project.
Maar amper een dag later kwam er een kink in de kabel toen bleek dat één van de investeerders waarmee de haven uitpakte banden had met terreurorganisatie Al Qaeda. Daarna sloegen alle betrokkenen in een communicatieve kramp en sedertdien heerst er een compleet communicatieembargo. Zelf het technologisch instituut VITO wordt het zwijgen opgelegd en mag niet spreken met de pers over de studie die het deed over het project.
We spreken met Tom Cochez van Apache.be die de kat de bel aanbond.
“Je verwacht niet dat over zo’n groot project zo amateuristisch gecommuniceerd wordt en dat vanaf dag twee via een communicatiebureau gelogen wordt. Dat stemt mij niet hoopgevend.”
Of dat media- embargo veel helpt is maar de vraag want ondertussen rijzen er nog vragen. Over de technische kant van de zaak en over de logistiek. Op een officieel antwoord moet zeker nog een maand gewacht worden.
Mischien hebben Geert Bourgeois en Bart De Wever de ERS pluimen niet alleen onterecht maar ook te vroeg op hun hoed gestoken.
Ondertussen alvast de nodige achtergrond. Continue reading “Komt het nog goed met de Antwerpse miljardenfabriek van Geert Bourgeois?”
Analyse: de verkiezingen in het VK
Absolute meerderheid voor de conservatieven, Labour op zijn PASOKS weggevaagd, de Schotse nationalisten die heel Schotland overnemen en een kiessysteem dat ervoor zorgt dat UKIP en Green Party slechts één verkozene halen, terwijl ze allebei meer dan een miljoen stemmen hebben. Veel om over na te praten en dat doen we met Anton die voor ons de verkiezingen op de voet heeft gevolgd.
#miljonairstakshetboek: de 30-urenweek
Recent verscheen bij uitgeverij EPO het boek ‘De miljonairstaks en zeven andere briljante ideëen om de samenleving te veranderen’. Het is een boek van de ‘Hoe durven ze’-generatie, zegt Peter Mertens, voorzitter van de PVDA en samensteller van het boek. Acht ideëen worden telkens uitgewerkt door twee zielsverwanten aan de hand van een reeds bestaand voorbeeld in het buitenland. De schrijvers wijzen erop dat het dus niet onmogelijk is.
Nadat we vorige week Nadine Peeters ontvingen voor een gesprek over ‘De Weense Woonwals‘, zit Maartje de Vries deze week aan onze tafel. De Vries werkt bij Geneeskunde voor het Volk als onthaalmedewerker, maar is ook voorzitster van de vrouwenbeweging ‘Marianne’. Samen met Benjamin Pestiau schreef zij over de 30-urenweek waarvoor de PVDA momenteel campagne voert.
In deel 1 gaan we dieper in op hoe de 30-urenweek kan worden ingevoerd en hoe die gefinancierd wordt.
In deel 2 bespreken we de kloof man-vrouw en hoe doorheen de geschiedenis we steeds meer en flexibeler zijn gaan werken.
Tot slot praten we in een derde deel kort over de peiling van de BRTN en de Standaard waarin PVDA achteruit gaat.
Voorwaarts!? Trage Wegen
In 1999 verscheen van Paul Maes de toeristische gids Langs Trage Wegen, met als annex een oproep om het verdwijnen van binnenweggetjes allerhande een halt toe te roepen. Die tendens, gestart met de opkomst van de auto na WO II, was niet enkel jammer voor het natuurschoon en bijbehorende recreatieve wandel-, speel-, fiets- en paardrijgenot. Zo’n enkel voor niet-gemotoriseerden toegankelijke doorgang biedt immers ook het puur praktische voordeel van een snelle (!) en veilige verplaatsing.
En kijk, de oproep werd gehoord. Drie jaar later was er de vzw Trage Wegen, opgericht door zo’n dertigtal betrokken organisaties uit Vlaanderen en Brussel actief rond natuur, wandelen, jeugd, heemkunde, fietsen, duurzame mobiliteit … en intussen uitgegroeid tot een koepel van 45. Ongeveer tegelijk ontstond in Wallonië het even veelzijdige Sentiers. In onze buurlanden zijn het vaak specifiek wandelorganisaties die zich het lot van de trage wegen aantrekken. In Groot-Britannië is de Open Spaces Foundation gespecialiseerd in het recht op doorgang.
Dat recht op doorgang is heerlijk complex. Het begint simpel: de gemeente is wettelijk verplicht om de openbare wegen openbaar te houden. Zo’n weg kan best over privéterrein lopen, want het bezit van grond heft het gebruiksrecht op een weg niet op. Bij het samenvoegen van verschillende akkers kan een trage weg b.v. midden in een bewerkt veld komen te liggen. Veel trage wegen in bossen en natuurreservaten vallen echter onder de bepalingen van het Bosdecreet en het Natuurdecreet. Niet te verwonderen dat de FAQ op de website van Trage Wegen een uitgebreid jurisch luik omvat. De vzw schreef ook een trage-wegen-recht-handboek.
Als bekend expertisecentrum krijgen ze heel wat vragen. De helft daarvan komt van gemeenten, die Trage Wegen ook inzetten bij het opstellen van een trage-wegen-inventaris, of bij opleidingen voor b.v. de dienst ruimtelijke ordening. Met dergelijke opdrachten genereert de vzw inkomsten die het mogelijk maken niet-subsidieerbare activiteiten te ontwikkelen. Ook in de academische wereld zijn ze actief, momenteel samen met de KU Leuven en de UA bij een onderzoek naar de juridische aspecten van de ‘landed commons’.
De kernopdracht blijft toch het open houden / krijgen van trage wegen. Dat gebeurt altijd op initiatief van lokale belanghebbenden, die dan van de vzw praktische ondersteuning krijgen. Op 9 mei was dat in de vorm van heel erg veel spandoeken met Doorgang voor iedereen erop. Die dag startten een aantal lokale groepen met de nodige animatie de procedure op om in hun gemeente een trage weg te heropenen of herwaarderen, met een uitnodiging aan de bevoegde ambtenaren en de pers. Half oktober, op de negende Dag van de Trage Weg, komen er dan hopelijk overal feestelijke openingsceremonies. Er gebeurt dat weekend sowieso vanalles op, bij, rond, over, onder? … trage wegen: zoektochten, picknicks, historische rondleidingen, optredens … georganiseerd door een lokale natuurkring, wandelclub, school, fietsersbond, heemkring, manège, mountainbikeclub, jeugd- of seniorenvereniging … Vorig jaar namen zo’n 12.500 mensen deel aan zo’n 120 evenementjes in Vlaanderen (200 in heel België).
Ook door het jaar heen zijn er acties, en ook in de stad, b.v. op 31 mei nog in de Trapstraat in Antwerpen. En heel het jaar door, jaar na jaar, is er de inzet van de vele vrijwilligers die ‘hun’ trage weg in de gaten houden, zo nodig de gemeente aan de mouw trekken, al eens een hinderlijk groeiende tak wegknippen …
Van de ongeveer tien werknemers die de vzw intussen rijk is, kwamen Sarah Vandenbroucke, verantwoordelijke communicatie en campagnes, en Steven Clays, inhoudelijk coördinator, naar onze studio om dit alles en nog meer (beluister de audio!) te vertellen.
Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
Podcast: Play in new window | Download
Een documentaire: Voices of Transition
Wereldburger Nils Aguilar (een in Duitsland opgegroeide Fransman met Spaanse roots) studeerde af als socioloog. Toen hij in 2005 op reis was in het binnenland van Argentinië, maakte hij mee dat een inheemse stam hardhandig van zijn voorvaderlijk grondgebied gejaagd werd door een tabaksproducent. Terug in Buenos Aires kwam hij bij de Universidad Popular Madres de la Plaza de Mayo terecht, en volgde daar twee initiatielessen documentaire-maken. Zo ontstond het plan om de perverse kanten van ons huidig, sterk winstgedreven landbouwmodel in beeld te brengen.
Omdat landbouw in hoge mate aan heel wat actuele thema’s raakt (energie, klimaatsverandering, grondrechten, honger, biodiversiteit, cultuur …), kwam hij bij de transitiebeweging uit: vandaar de titel Voices of Transition. Hij filmde in Frankrijk, het VK, en Cuba. De documentaire wil mensen inspireren om uit hun kot te komen en samen b.v. de parkeerplaats van de school tot groentetuin om te spitten. Dat inspireren kan in heel wat landen, want er zijn al negentien ondertitelingen gemaakt, waaronder Japanse, Koreaanse en Mandarijnse. En dus ook Nederlandse, waarmee Voices of Transition met Nils Aguilar erbij een paar weken door Vlaanderen toerde. Bij zijn doortocht in Antwerpen kon iez hem interviewen. Komen aan bod in het gesprek:
- Vanaf welk jaar zijn biologische methoden competitief tegenover (steeds op basis van gas geproduceerde) kunstmest?
- Hoeveel kost een reep chocola van € 1 echt?
- Waarom zijn er geen transitiegroepen in de derde wereld?
- In welke eeuw werd de mesthoop uitgevonden?
- Wat is het voordeel van het gebruik van de term veerkracht (‘resilience) i.p.v. ‘duurzaamheid’?
- Hoe bourgeois is de transitiebeweging?
- Kan permacultuur door grote bedrijven gerecupereerd worden?
- Wat is er zo tof aan boslandbouw?
#miljonairstakshetboek: de Weense Woonwals
Recent verscheen bij uitgeverij EPO het boek ‘De miljonairstaks en zeven andere briljante ideëen om de samenleving te veranderen’. Het is een boek van de ‘Hoe durven ze’-generatie, zegt Peter Mertens, voorzitter van de PVDA en samensteller van het boek. Acht ideëen worden telkens uitgewerkt door twee zielsverwanten aan de hand van een reeds bestaand voorbeeld in het buitenland. De schrijvers wijzen erop dat het dus niet onmogelijk is.
Om proefondervindelijk na te gaan of deze ideëen echt briljant zijn of de samenleving kunnen veranderen, ontvangen we Nadine Peeters. Peeters is districtsraadslid voor PVDA+ in Antwerpen en is al enkele jaren actief in de sociale woonsector. Daarover ging ze in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen nog in debat bij ons. Peeters schreef samen met de Brusselse Mathilde El Bakri het hoofdstuk ‘De Weense woonwals’ (geen Suske & Wiske-album) over sociaal wonen in de Oostenrijkse hoofdstad en wat wij daarvan te leren hebben.
In deel 1 schetsen we de problemen in de sociale huisvesting in Vlaanderen en Antwerpen.
In deel 2 zoeken we naar oplossingen in Wenen en welke lessen we kunnen trekken.
Dit gesprek kadert in een tweedelige reeks over het boek ‘De miljonairstaks en zeven andere briljante ideëen om de samenleving te veranderen’. Volgende week: Maartje de Vries over de 30-urige werkweek.