Poolse regering controleert en sanctioneert rechters

Vorige week donderdag heeft het Europees Hof van justitie geoordeeld dat de Poolse regering de scheiding van de machten niet respecteert door rechters zelf aan te stellen en rechters te vervolgen. “Dit is het begin van het einde van de Europese rechtsorde”, zegt Pieter Stockmans van MO.
Pieter Stockmans: “De Poolse regering is al vijf jaar bezig de rechtsregels af te bouwen. Er worden nieuwe instellingen gecreëerd die onder controle staan van het ministerie van justitie. Zo werd een Tuchtkamer geïnstalleerd, bevolkt met door de regering benoemde leden, die rechters moet controleren. Een tuchtkamer kijkt of de rechters zich deontologisch gedragen, maar de Poolse Tuchtkamer bestraft rechters ook als vonnissen hen niet aanstaan. Het gaat over loonbeslag, schorsingen en zelfs strafrechtelijke vervolging.”
“Het gaat heel ver: Poolse rechters kunnen gestraft worden omdat ze vragen stellen aan het Europees Hof van Justitie, terwijl dat de normaalste zaak is. In bepaalde gevallen moéten rechters zelfs vragen stellen aan het Europees Hof. De Europese wetgeving heeft prioriteit op die van de staten, en een lokale wet mag de supranationale EU wet niet overtreden. Dat verbieden is het begin van het einde van de ééngemaakte rechtsorde binnen de Europese Unie. Dat kan ertoe leiden dat onze rechterlijke macht de beslissingen van de Poolse rechters niet meer erkent.” Continue reading “Poolse regering controleert en sanctioneert rechters” →

Podcast: Play in new window | Download

Pogingen van regering om projecten te versnellen ongrondwettelijk en tegen internationale afspraken

U wilt als Vlaams minister wetgeving invoeren die ervoor zorgt dat het een beetje rapper vooruitgaat, vooral die infrastructuurprojecten. Maar wat te doen als blijkt dat uw wetgeving tegen de grondwet ingaat? Het antwoord van de Vlaamse- en ook nationale politiek: blijven proberen.
Dat is zowat samengevat de vaudeville die aan de gang is met de zogenaamde Bestuurlijke Lus.

Bij Voorbaat Goedgekeurd
De Bestuurlijke Lus is een regel die stelt dat een vergunning niet moet vernietigd worden als ze wettelijk op één of meerdere punten niet in orde is. Het volstaat dat de fout die gemaakt werd rechtgezet wordt, en “daarbij wordt bij voorbaat gezegd dat de nieuwe beslissing die later zal volgen over de rechtzetting wettig is”.
Aldus advocaat Philippe Vande Casteele, die gebruikers-, milieu-, werknemers- en actiegroepen bijstaat die de Lus aanvechten. Continue reading “Pogingen van regering om projecten te versnellen ongrondwettelijk en tegen internationale afspraken” →

De Afkoopwet: "Defaitisme, chaos en discriminatie"

In 2011 werd de wetgeving die toelaat om bepaalde overtredingen te regelen door middel van een schikking in plaats van met een rechtszaak uitgebreid tot wat de ‘Afkoopwet’ genoemd wordt. De wet wordt vooral gebruikt om fraudeurs hun straf te laten afkopen.
Justitiewatcher en vrederechter op rust Jan Nolf nam twee onlangs verschenen rapporten over de Afkoopwet door en zag dat het niet goed was.
Jan Nolf: “Veel politici vergelijken de Afkoopwet met de minnelijke schikkingen die getroffen worden voor kleine verkeersovertredingen. Al sedert de jaren 30 bestaat er wetgeving die minnelijke schikkingen regelt en met de tijd werden er meer en meer minnelijke schikkingen getroffen. Maar in 2011 kwam er met de ‘Afkoopwet’ plots een vrij dramatische wijziging in de rechtspraak: die wet laat in principe minnelijke schikkingen toe voor álle misdrijven die tot 20 jaar opsluiting kunnen leiden. Het gaat hier dus niet om verkeerd parkeren of andere pekelzonden maar over zware misdrijven die afgekocht kunnen worden en op geen enkel strafregister komen, terwijl verkeersovertredingen die via een minnelijke schikking geregeld worden wél tijdelijk op een strafblad komen.”
“Nadat die wet gestemd was, heeft het Parket Generaal in 2012 dan toch een selectie gemaakt van wat in aanmerking komt voor een minnelijke schikking. Zwaar fysiek geweld staat niet op de lijst maar omkoping wel, valsheid in geschrifte ook. Zo heeft de ‘Koning van de Verkeersborden’ (Glen Janssens, nvdr) onlangs zijn proces wegens omkoping in Mechelen afgekocht.
Je kan dus mensen eerst omkopen en daarna betalen om je strafregister blank te houden. Dat staat toch helemaal haaks op het elementair rechtsgevoel. Het gaat over zeer zware misdrijven. Wat moet de gewone burger daar van denken? Dat is de basis van mijn kritiek.
In het rapport dat ik doornam zie je hoe de wet in de praktijk toegepast wordt en dat bleek nog erger dan ik me had voorgesteld.”
Continue reading “De Afkoopwet: "Defaitisme, chaos en discriminatie"” →

"Parlementairen en ministers beseffen zelf niet altijd goed wat ze stemmen en ondertekenen"

Bestuurlijke Lussen, Rolrecht, Rechtplegingsvergoeding, Nooddecreten… onze bestuurders veranderen de regels van het juridisch spel zodat het moeilijker wordt om hun plannen te dwarsbomen. Kosten worden opgedreven, termijnen worden ingekort en gerechtelijke beslissingen worden omzeild.
Noodzakelijk om nog iets gedaan te krijgen in dit land, of het opzij zetten van de democratische spelregels?
Volgens advocaat Philippe Vande Casteele gaat het om een trend die de laatste twee jaar doorgeschoten is. In die mate zelf dat hij vermoedt dat politici verder gaan dan ze zelf beseffen. Vande Casteele en enkele andere advocaten werken onbetaald voor Ademloos en andere burgergroepen.

Ph. Vande Casteele: “De situatie is volledig scheef getrokken: de regering heeft beslist dat ze u vanaf nu geen gerechtskosten meer moet betalen als ze een zaak verliest maar dat ze zelf wel een deurwaarder op u mag afsturen als ze wint.”

Een bloemlezing uit het arsenaal van de ministeriële kabinetards.
Continue reading “"Parlementairen en ministers beseffen zelf niet altijd goed wat ze stemmen en ondertekenen"” →

Recht op recht … voor wie het kan betalen.

De regering maakt van de nood een deugd en verhoogt de kosten voor wie een rechtszaak wil beginnen. Op die manier haalt ze meer inkomsten binnen en maakt ze het lastige burgers en actiegroepen moeilijker om haar beleid aan te vechten.
Zo zal vanaf nu in een groepsvordering (‘class action‘) iedere gedupeerde het griffierecht moeten betalen in plaats van één maal per klacht, zegt Els Bruggeman van Test-Aankoop. Op die manier zal in een zaak met 1000 gedupeerden het ‘rolrecht’ stijgen van € 100 naar € 100.000. Bij in beroep gaan komt daar € 210.000 bovenop, en bij cassatie kost hen dat nog eens € 370.000.
De kostenverhoging om groepsvorderingen te blokkeren komt er nog geen jaar nadat de vorige regering de mogelijkheid tot groepsvordering had ingevoerd.
Het argument dat de kostenverhoging dient om overconsumptie van justitie tegen te gaan en overleg te bevorderen is vals volgens Bruggeman: “Juist door het verhogen van de kost wordt bemiddeling bemoeilijkt, want de sterkste partij zal door te dreigen met hoge rechtskosten niets willen toegeven in een bemiddeling”.