Eerst duurde het jaren vooraleer de drie gewesten overeen kwamen wie welk deel van het klimaatgeld zou krijgen. Nu blijkt Vlaanderen jaarlijks 40 miljoen van dat geld niet te gebruik voor klimaatprojecten maar voor de subsidiëring van de grote uitstoters van broeikasgassen.
Bond Beter Leefmilieu organiseert een petitie tegen het voeren van een industrieel subsidiëringsbeleid met klimaatgeld en richt daarbij haar pijlen op Exxon.
In principe moeten bedrijven die veel CO2 uitstoten emissierechten aankopen. Het geld dat ze daarvoor betalen komt in een pot terecht en dat potje moet dan confederaal verdeeld worden, ttz door de drie gewesten onderling. Het was over die verdeling dat meer dan 5 jaar lang gediscussieerd. Uiteindelijk werd vorig jaar dan toch een akkoord bereikt.
De volgende stap is de verdeling van het geld voor klimaatprojecten. Die verdeling is nu beslist en het blijkt dat bijna de helft van dat geld gebruikt wordt om de grote vervuilers te subsidiëren. De logica is dat ze moeten gecompenseerd worden voor de stijging van de kost van de elektriciteit die de stroomproducenten aan hen doorrekenen. Het gaat dus over de indirecte kost die de grote uitstoters ondervinden. Aan de directe kost ontsnappen ze ook want ze krijgen gratis uitstootrechten toebedeeld. Teveel zelfs.
Maar ook de indirecte elektriciteitskost wordt excessief terugbetaald: “Het probleem is dat ze bijna 4 keer meer terugbetaald worden dan de echte kost die ze ondervinden”, aldus Mathias Bienstman van de Bond Beter Leefmilieu. De compensatie gebeurt door een vergoeding te betalen voor de CO2 uitstoot die het gevolg is van hun elektriciteitsverbruik. “Ze worden gecompenseerd alsof er 760kg CO2 uitgestoten zou worden per verbruikte megaWatt-uur, terwijl in werkelijkheid maar 210kg per MWh uitgestoten wordt.” Het gaat over 40 miljoen €per jaar.
Volgens milieuminister Schauvliege is het Europa die dit compensatiesysteem voorstelt. Dat klopt, maar het is wel de keuze van de Vlaamse regering, niet van Europa, om een veel te hoge compensatie te geven.
Exxon is niet de grootste slokop van de overcompensaties. Zo vangt ArcelorMittal jaarlijks zelfs 5,4 miljoen aan subsidies uit de klimaatpot. Ook Nyrstar, Inovyn, Vynova (onder controle van IGIC) en BASF krijgen jaarlijks elk 3,3 tot 3,8 miljoen € toegeschoven.
De subsidies worden betaald uit de klimaatpot die grotendeels gevuld wordt met geld dat door de elektriciteitsproducenten betaald word. Die rekenen de kost evenwel door aan de verbruikers, industrie, KMO’s en gezinnen. Aangezien de (groot) industrie overmatig gecompenseerd wordt zijn het dus de gezinnen en KMO’s die jaarlijks de 40 miljoen € subsidies ophoesten.
Maar waarom Exxon als doel van de campagne als het bedrijf niet de grootste ontvanger is?
Mathias Bienstman: “Wie viseren Exxon in onze campagne omdat het bedrijf staat voor de industrie die jarenlang tegen het klimaatbeleid heeft gevochten. Op exxonknew.org wordt uitgelegd dat wetenschappers van Exxon al in de jaren ’70 wisten dat klimaatverandering reëel was maar dat het bedrijf erover loog. En nu heeft Trump Rex Tillerson, de voormalige CEO van Exxon, aangesteld als minister van buitenlandse zaken.”
Link: Lijst ontvangers klimaat-overcompensatie HIER
Tag: Exxon
De Antwerpse Exxon-coker: milieuinvestering of -bedreiging?
Een paar weken geleden mochten hoogwaardigheidsbekleders de eerste spade in de grond steken van de bouw van wat verkeerdelijk aangekondigd werd als ‘de nieuwe raffinaderij van Exxon’. Het gaat over de bouw van een Delayed-Coker – eenheid in de bestaande raffinaderij. De coker zal het zwaarste produkt van de raffinaderij omzetten tot lichtere produkten zoals benzine en diesel enerzijds en een steenkool-achtig cokes-produkt anderzijds. Er is een investering van een miljard $ gemoeid met dit ANWERUP project.
Milieuverenigingen zijn ongerust en vrezen dat de coker zal gebruikt worden om bitumineuse teerzandoliën uit Canada te verwerken. De ontginning van die teerzandolie staat ter discussie want ze is vervuilend en verslindt ook zeer veel energie. Bovendien is de olie zwaar als asfalt en moet ze verdund worden met een licht produkt, of gekraakt worden wat dus typisch gebeurt in een coker zoals er nu één in Antwerpen gebouwd zal worden.
Maar misschien wordt de coker gebouwd om andere redenen: het ziet er namelijk naar uit dat de komende jaren strengere milieunormen (i.v.m. zwavel uitstoot) voor zware stookolie in voege zullen treden. Zware stookolie wordt gebruikt als brandstof voor zeeschepen en bestaat momenteel hoofdzakelijk uit die zware fractie die Exxon Antwerpen in de coker zou willen verwerken. Eens de strengere milieunormen in voege zal die zware fractie niet langer kunnen verwerkt worden als stookolie. De raffinaderij heeft er dus belang bij om dit zwaar produkt om te zetten naar produkten die ze wél nog kwijt zal kunnen.
Ook de buren bij Total zijn momenteel een miljard aan het investeren in hun olieraffinaderij. Zij gaan de zware stookolie niet omzetten in een delayed coker maar via een solvent- extractie eenheid.
We bellen met Toon Wassenberg, gemeenteraadslid sp.a en medewerker van EU parlementslid Kathleen Van Brempt. Hij zal volgende week havenschepen Marc Van Peel bevragen over de Exxon coker.
“Ik zou wel willen dat het gaat om een milieuinvestering ware het niet dat Exxon zelf aangeeft dat ze de installatie in Antwerpen ook wil gaan gebruiken om teerzanden te verwerken.”
Continue reading “De Antwerpse Exxon-coker: milieuinvestering of -bedreiging?”