Elektriciteitsprijs stijgt: Electrabel en Co toch recht in hun schoenen?

Recentelijk werd het BTW tarief op elektriciteit verlaagd van 21 naar 6%, een daling van de rekening werd dus verwacht.
De stroomfactuur kreeg deze week media-aandacht toen ‘financieel analyst’ Pascal Paepen zijn beklag deed over het feit dat de elektriciteitsprijs die Electrabel hem aanrekent met 9 tot 14% zal stijgen.
Maar over welke stijging spreken we eigenlijk? Van de totale factuur, of van een stukje ervan?

‘Nutteloze maatregel’
Volgens Paepen steken de leveranciers de BTW verlaging in eigen zak, wat in eerste instantie ook aan hem bevestigd werd door de Energielijn van Electrabel die stelde dat de prijsstijging diende ‘om de verlaging van de BTW te compenseren’.
De beursman schuift de zwarte piet door naar de overheid: “De prijsverhogingen bij elektriciteitsleveranciers ter ‘compensatie’ van de btw-verlaging is nog een extra reden om ons vragen te stellen bij het nut van die fiscale maatregel.”

Als Paepen gelijk heeft en de leveranciers de BTW daling incasseren, dan betekent dit echter vooral dat de vrijgemaakte elektriciteitsmarkt niet werkt, een conclusie die intellectueel moeilijk ligt voor een beursspecialist.

Maar toch blijft de vraag of dit wel zo is. Het is namelijk zo dat de prijs van de elektriciteit slechts 30-40% uitmaakt van de totale factuur. Dus gaat de 10-14% stijging over de totale rekening of alleen de stroomcomponent? Daarover is Paepen niet helemaal duidelijk. Hij insinueert dat het over een stuk gaat want ‘zelfs na de verhoging zal ik overdag 4% minder betalen’, maar zijn rekening rammelt….
PVDA’s Appels en Peren
We bellen met Electrabel woordvoerster Anne-Sophie Hugé. Ze excuseert zich voor de gaffe van de Energielijn. “Het is absoluut niet correct dat de verhoogde factuur er kwam om de verlaagde BTW te compenseren en we bieden onze excuses aan als dat zo begrepen of uitgelegd werd .
Tom De Meester van PVDA+ stelde in een persbericht dat de prijsstijging van de ‘Easy’ Electrabel basiscontracten met 9 tot 15% niet kan verklaard worden door schommelingen op de elektriciteitsmarkt omdat de zogenaamde EPI index die gebruikt wordt om de marktprijzen te verrekenen op zijn laagste niveau staat in 2 jaar. Continue reading “Elektriciteitsprijs stijgt: Electrabel en Co toch recht in hun schoenen?” →

Over Windeconomie en (nep)coöperaties

Naar aanleiding van de ondergang van Electrawinds kwam groene stroom weer negatief onder de aandacht. Eén van de investeerders die zijn broek scheurt aan Electrawinds is de coöperatie Groenkracht, waardoor ook het Coöperatief Model slechte publiciteit kreeg.
De groene stroom-sector voorstellen als een zaak van slimme politici/ondernemers die miljoenensubsidies tanken en ook goedgelovige spaarders/speculanten hun centjes afhandig maken is echter een te simpele voorstelling en niet (noodzakelijk) correct.
Met Tom Willems van coöperatieve groene stroomproducent en -leverancier Ecopower zoeken we de bomen in het bos en scheiden we coöperatief kaf en koren. De term Coöperatie dekt namelijk zeer verschillende ladingen, en sommige nep-coöperaties namen grote risico’s. Nu het economisch klimaat voor groene stroomprojecten slechter is, vallen de lijken uit de kast. Maar het kan anders.
Continue reading “Over Windeconomie en (nep)coöperaties” →

De vijf sterren service van Electrabel

De Vlaamse energieregulator VREG deelt sterren uit aan de energieleveranciers op basis van het aantal (on)tevreden klanten. Hoe meer klachten hoe minder sterren. De PR-jongens van Electrabel, en ook Luminus, waren er als de kippen bij om te laten weten dat ze vijf VREG-sterren gescoord hadden.
Dit is niet slecht, maar bij nader inzien toch ook weer niet zo bijzonder want gemiddeld halen de 11 leveranciers 4,2 sterren. Volgens de regulator kan de relatief goede score van Electrabel (gedeeltelijk) verklaard worden door de vele ‘passieve’ klanten van de voormalige monopolist. Die passieve klanten controleren hun facturen niet.
Maar zelfs met hun vijf sterren zijn Electrabel en Luminus geen primussen. De beste dienstverleners van de energie-klas zijn Ebem, Ecopower en Elegant, toevallig of niet, drie kleinere leveranciers.
In gerelateerd nieuws meldt de federale regulator CREG dat een charter opgesteld werd voor goede praktijken voor prijsvergelijkingswebsites voor electriciteit en gas. Dit is nodig want seder het opensmijten van de markt is die markt een prijzensoep waarin het soms eerder een kwestie van marketing dan van prijsvergelijking is. Zo slagen sommige spelers erin de goedkoopste te zijn door speciaal een niche te creëren die ze dan sterk adverteren. Van alle leveranciers ondertekende tot nu toe echter alleen Elegant het charter. De andere kleine spelers (Ebem, Ecopower, Belpower en Wase Wind) doen geen prijsvergelijkingen.
Trap dus niet in de drol van de Electrabel-hond.

Telenet en Electrabel respectievelijk 40% en minstens 8.5% duurder dan U dacht.

King aan 15€ en Kong aan 50€, twee GSM paketten waarmee Telenet de markt afschuimt. En bovendien “geen kleine lettertjes!”, aldus de reclamebrochure die Telenet vorige week verspreidde.
Die zijn er echter wel, en daaruit blijkt, onder andere, dat het King pakket 33% duurder is dan wat in de grote letters aangekondigd staat, en Kong zelfs 40%.
Maar ook voor Electrabel is de waarheid nog steeds een rekbaar begrip. Twee weken geleden kondigde Electrabel triomfantelijk aan in haar blaadje “Energiek” dat ze ook volgens regulator CREG nu de goedkoopste is. CREG had echter vastgesteld dat dit slechts klopte voor 1 van de 5 contracten die Electrabel aanbiedt, en dan nog alleen maar in januari. In februari, het moment waarop Electrabel claimde dat ze de goedkoopste was, had de firma haar prijs al met 8.5% verhoogd en was ze al teruggezakt naar de 9de plaats, aldus een persbericht van de regulator.
De editie van “Energiek” waarin de foutieve informatie stond vonden we niet meer terug op de website van Electrabel. In een niet relevante reactie op het persbericht stelt Electrabel dat de prijs van haar (duurdere, nvdr) producten daalt. Maar de firma bevestigt terzelfdertijd dat haar “goedkoopste product” een nicheproduct is waarvan de prijs sterk kan fluctueren van maand tot maand.
Dergelijke toestanden zijn niet uitzonderlijk en worden niet aangepakt. Er bestaat een “Jury voor Ethische Praktijken inzake Reclame” (JEP) die tot taak heeft “om te onderzoeken of de reclameboodschappen die verspreid worden via de media in overeenstemming zijn met de regels inzake reclame-ethiek.” Dat reclame-ethiek zeer ruim wordt ingevuld is niet verwonderlijk: de JEP is geen onafhankelijke instelling maar een organisatie die door de reclamesector zelf is opgezet.
Ondertussen hoedt u zich best voor wat u via internet, krant, radio- en TV toestel aan commerciële info ingelepeld wordt. Zeker als het medium een kwaliteitslabel draagt als het om informatieverspreiding gaat.