Tag: China

Graan: wie exporteert en wie consumeert?

Foto: Bluemoose, via wikipedia ( GNU Free Documentation licentie)

De prijs van tarwe is gestegen tot $ 420 per ton, van minder dan $ 200 per ton twee jaar geleden, en niet enkel door de oorlog in Oekraïne. Een overzicht van de wereldwijde graanproductie, -handel en -consumptie, met als belangrijkste bronnen reportages van France Culture en Le Monde Diplomatique.
Oekraïne is een belangrijke graanexporteur maar staat toch ‘slechts’ op de vijfde plaats, na Frankrijk en voor Duitsland.
De stijgende graanprijzen zijn ook een gevolg van de gestegen import door China, veroorzaakt door de toegenomen  vleesproductie. China, met haar enorm globaal handelsoverschot, heeft ondertussen een jaarlijks handelstekort voor granen van bijna 90 miljard dollar.
Na de invoering van westerse sancties in 2014 is Rusland zich nog verder gaan focussen op graanproductie, waardoor het vanaf 2016 de VSA van de troon gestoten heeft als grootste exporteur.
Langs de andere kant zitten de meeste importeurs in Afrika en het Midden-Oosten. Egypte importeert de helft van de tarwe die het consumeert en meer dan 60% van die import komt uit Rusland. Indonesië in Oost-Azië is een andere grote importeur van graan, maar minder afhankelijk van Rusland en Oekraïne.

Podcast: Play in new window | Download

Hong Kong tussen China-hamer en VS-aambeeld

Hong Kong wordt de speelbal van het geostrategisch spel tussen VS en China.
Voor de VSA is Hong Kong niet langer een onafhankelijke politieke entiteit. Buitenland minister Pompeo kondigde deze week aan de preferentiële status van de stadstaat te zullen intrekken. Dat gebeurt nadat de Volksrepubliek China een ‘veiligheids’wet stemde die de mogelijkheid tot protest in Hong Kong aan banden legt.
“Hong Kong wordt een pasmunt in het spel tussen de VSA en China” stelt onze VS-corespondent Derek Monroe. “Er worden langs beide kanten complottheorieën gelanceerd in verband met de covid-19-epidemie, wat dan weer leidt tot stijgend racisme. Niet alleen tegenover Chinezen in de VSA: ook buitenlanders in China krijgen te maken met discriminatie.”
De toenemende spanning tussen de VSA en China is geen nieuw fenomeen. Het was Barak Obama die de militaire strategie van Europa naar Asie pivoteerde. De ambitie was om als beschermheer van de Oost-Aziatische landen op te treden. “Zinloos, aangezien de VSA niet langer de middelen heeft om dat te doen. Hun huidige positie is eerder te vergelijken met die van Groot-Brittanië in 1946.”

Podcast: Play in new window | Download

Racist China

Onze VS-correspondent Derek Monroe  bezocht China en stond versteld van het nationalistisch, zelfs vlakaf racistisch, discours en beleid van de Chinese overheid.
“Zo was China niet vijfentwintig jaar geleden. De Chinese Comministische partij is gemuteerd tot een rechts-nationalistische partij waarvan het beleid erop gericht is de ethnische Han-meerderheid aan de macht te houden en de volledige maatschappij te laten controleren onder het mom van natie-opbouw.”
De sociale controle  van de bevolking (en de minderheden in het bijzonder) door de Chinese overheid is bekend, minder in de media is de medewerking van het Westen.
Links:
– ADV is een weblog van twee blanke westerlingen (VS/Zuid-Afrika) die leven en getrouwd zijn in China en een aparte kijk geven op het land.
– Chinees volkslied, Laibach

Podcast: Play in new window | Download

Panamakanaal: dé Amerikaanse mobiliteitsknoop

Het Panamakanaal dat de oostelijke met de westelijke kant van Amerika verbindt werd 100 jaar geleden in dienst genomen.
Het politiek en militair gamanoeuvreer die de periode vóór de bouw voorafging vertoont treffende gelijkenissen met wat nu in Oost-Oekraïne gebeurt; met Colombië en de Verenigde Staten toen respectievelijk in de rol van Oekraïne en Rusland vandaag.
Maar ook nu heeft het kanaal niets van haar belang verloren. In tegendeel: ondanks – of juist door- een verdrievoudiging van de trafiek de afgelopen 80 jaar is het Panamakanaal dé Amerikaanse mobiliteitsknoop geworden. Daarom wordt sedert 2006 aan een uitbreiding  gewerkt die volgend jaar moet klaar zijn. Dat moet de trafiek door het kanaal verdubbelen.

Maar nog voor de nieuwe sluizen van het kanaal af zijn is het al duidelijk dat ook zij de grootste containerschepen niet zullen aankunnen.

Ondertussen wordt in de buurlanden aan plannen voor nieuwe  oost-west routes gewerkt. Het meest ambitieus en meest konkreet plan is het zogenaamd ‘Nicaraguakanaal’ dat 4 keer langer zou worden dan het Panamakanaal en ook de grootste schepen moet aankunnen. De mogelijke negatieve impakt op het milieu rond is enorm, vooral het verzilten van het grootste zoetwaterreservoir van Centraal Amerika zou een ramp zijn. Milieubezwaren werden echter van tafel geveegd en de werken zouden volgend jaar starten.
Naast de milieubezwaren lijkt het een mysterie hoe een investering  van  80 miljard$ of meer  kan verantwoord worden door een opbrengst die jaarlijks ‘slechts’ enkele miljarden zal bedragen. Het antwoord is waarschijnlijk het Geostrategisch belang dat China, de investeerder van het Nicaraguakanaal, hecht aan de nieuwe Amerikaanse handelsroute. Eén waar niet de Verenigde Staten van A maar zijzelf de grootste vinger in de pap zal hebben.
Continue reading “Panamakanaal: dé Amerikaanse mobiliteitsknoop” →

Antwerpen in China

De provincie Antwerpen verzusterde als allereerste bestuurseenheid in België met een buitenlandse tegenhanger, met name met de Chinese provincie Shaanxi, in 1985. In 2007 werden de relaties herbekeken, in het licht van de snel wijzigende positie van China in de wereld. Sindsdien heeft Antwerpen een ‘Chinadesk’ in de hoofdstand Beijing. We belden Alice Cooman, sinologe, die deze Chinadesk bevrouwt. Dat liep behoorlijk uit, en helaas sloeg de technologie genadeloos toe door het geluidsfragment om 14u10 af te breken … Toch nog een kleine twintig minuten luistergenot:

China: kunst versus overheid?

Zaterdag 31 januari: om 14u Chinees nieuwjaar op en rond het Keuningspleintje, ’s avonds de opera van Peking in deSingel, en tussendoor ook nog een MO°-debat rond ‘Traditie en moderniteit in de Chinese kunst’. De Chinese spits werd echter om 13u30 al afgebeten door de redactie van Radio Centraal: we praatten met Ching Lin Pang (KUL), één van de sinologen die tijdens het debat zouden gaan interveniëren, over het ‘kat-en-muis-spelletje’ dat in China al lang aan de gang is tussen de overheid en artiesten die de grenzen van het toegelatene verkennen.