Jos Corveleyn is hoogleraar psychologie aan de KULeuven. Hij is werkzaam in de vakgroep klinische psychologie en doceert er onder meer dieptepsychologie en klinische godsdienstpsychologie.
We interviewden hem naar aanleiding van de heisa rond seksueel misbruik in de kerk en haar belendende percelen en het rapport van Prof. Adriaenssens.
Samengevat maakt Jos een onderscheid tussen kernpedofielen en gelegenheidspedofielen. Kernpedofielen zijn verliefd/verslingerd op het schoonheidsideaal van het prepuberale kind, gesitueerd tussen de 10 en de 12 jaar. Een gelegenheidspedofiel viert zijn (onderdrukte) lusten bot als de omstandigheden zich daar toe aandienen.
Macht en vertrouwen zijn de cruciale begrippen in deze. De concentratie van macht en vertrouwen in één persoon in een opvoedkundige/pastorale relatie t.a.v. zwakkeren is zoiets als de kat naast de melk zetten.
Bovendien is er ook een sociaal-psychologisch aspect aan verbonden: het gros van de feiten hebben plaatsgevonden in de jaren 40-50-60 van de vorige eeuw. De katholieke kerk was een triomfalistische en barokke macht in het Vlaanderen van toen. Colleges, weeshuizen, ziekenhuizen et cetera werden gedomineerd door een geestelijkheid die niet echt gescreend werd op seksuele praktijken en voorkeuren. Seksualiteit werd als iets ‘vies’ bestempeld en voorts dus onbespreekbaar.
Wat de therapie betreft: de slachtoffers moeten hun verhaal tot hun recht laten komen en au sérieux genomen worden.
