Wat brokt Europa in de radiopap? Voor het antwoord op die vraag bellen we met Francesco Diasio, de algemeen secretaris van AMARC Europa. AMARC is de wereldwijde organisatie van Gemeenschapsradio’s.
Europa brokt weinig, zo blijkt.
Francesco Diasio: “Beleid rond media en telecomunicatie zit nog altijd bij de lidstaten. Er zijn Europese wetten over mobiliteit, landbouw enzovoort maar niet over mediabeleid, en het beleid verschilt sterk van land tot land. Gemeenschapsmedia zijn volledig erkend in Frankrijk, Ierland, het VK, Italië, Zwitserland, maar in andere landen houdt de wetgeving de Gemeenschapsmedia tegen. In Spanje bestaan de gemeenschapsradio’s al twintig jaar, maar ze zijn nog altijd niet volledig erkend. Maar nog erger: het debat over de overgang van FM naar digitale radio is nu bezig, en er ligt een voorstel op tafel dat gemeenschapsradio zou weren van DAB of DRM. Dit is problematisch, want de digitalisering biedt meer ruimte op de ether dus zou moeten leiden naar meer pluralisme en niet naar een verdere mediaconcentratie. We hebben eenzelfde trend gemerkt bij televisie, waar extra kanalen aan de grote netwerken ter beschikking werden gesteld en niet aan de lokale media.”
“In Spanje ligt een voorstel op tafel dat gemeenschapsradio’s wil weren van DAB. Dit is problematisch, want de digitalisering biedt meer ruimte op de ether dus zou moeten leiden naar meer pluralisme en niet naar een verdere mediaconcentratie.”
Er mogen dan wel geen Europese wetten zijn, er zijn wel Europese richtlijnen.
Francesco Diasio: “In 2008 was er een resolutie van het Europees Parlement en in 2009 een resolutie van de Raad van Europa die de het belang benadrukten van gemeenschapsmedia. Ook UNESCO heeft het belang van gemeenschapsradio’s erkend, en ook ander VN-instellingen zoals de FAO.”
“Maar het probleem is het spagaat tussen deze internationale resoluties en de (niet)-implementatie van die resoluties door de lidstaten.”
“Hongarije is daarbij een speciaal geval. Na de val van de muur was er een enorme boom van gemeenschapsmedia, maar Continue reading “(g)een Europees radiobeleid”
Aan de lijn: Gie Goris, in het dagelijks leven hoofdredacteur van Mo*Magazine maar ook sinds januari 2013 voorzitter van 
Plannen voor een McDonald’s in Rome lokten in 1986 protest uit dat zich ontwikkelde tot een wereldwijde beweging voor ‘slow food’: lekker, zuiver (voor mens en milieu) en eerlijk voedsel. Daar belden we eerst over met Marta Messa, die het Brussels kantoor van de 
In 2006 kwam er een Europese richtlijn over het verplicht bijhouden van meta-data door telecombedrijven. Die meta-data vertellen wanneer u hoe lang naar wie gebeld hebt, welke websites u vanuit welk IP-adres u benaderde, en, voor smart phones, ook van waar. Terwijl de lidstaten knutselden aan nationale wetgeving om deze richtlijn te implementeren, kwam er zo’n sterk protest vanuit het middenveld, dat het Europees Hof van Justitie de richtlijn uiteindelijk weer ongedaan maakte.