De politieke- en mediadiscussie rond klimaatbeleid gaat vooral over de uitstoot door transport, gebouwen en landbouw, maar niet over de industrie die nochtans 40% van alle CO2 emissies veroorzaakt.
De reden is dat de industriele uitstoot geregeld is door Europa. Toch is een lokaal industrieel beleid nodig naar de toekomst toe. En daar wringt het schoentje.
In december doorploegden we met Sara Van Dijck van de Bond Beter Leefmilieu het Vlaams en Belgisch klmaatbeleid in verband met tramsport, gebouwen en landbouw. We hebben haar opnieuw tegast, deze keer over de industriele uitstoot.
Van Dijck: “Strikt genomen valt industrieel klimaatbeleid niet onder Vlaamse bevoegdheid, maar onder de Europese emissiehandelsregeling. Maar dat betekent niet dat we er niets rond kunnen of moeten doen en de Vlaamse overheid maakt er zich nogal gemakkelijk vanaf. De industriele emissies zijn tot begin de jaren 2000 sterk gedaald maar sedert de economische crisis van 2008 is er weinig vooruitgang geboekt. De overeenkomsten die de Vlaamse overheid afsluit met de industrie zijn te weinig ambitieus en er is geen evaluatie gebeurd van dat beleid.”
“In Nederland wordt er wel een industrieel klimaatbeleid gevoerd. Er is overleg gebeurd en er worden meer ambitieuse doelstellingen opgelegd. Het resultaat is dat er bijkomende beleidsmaatregels nu in een plan neergeschreven zijn. Alhoewel het industrieel klimaatbeleid dus vooral Europees geregeld is zijn er dus toch landen die daarnaast een eigen beleid voeren.”
Het emissiehandessysteem dwingt de industrie tot een continue dalende uitstoot, niet op niveau van de individuele bedrijven, maar voor alle Europees niveau voor alle bedrijven samen. Sara Van Dijck: “De uitstoot zal duurder worden voor de bedrijven en de bedrijven die zich niet voorbereiden om de uitstoot verder te verminderen die gaan in de problemen komen. Dus als we voor onze Vlaamse industrie een toekomst willen dan gaan we ze mee op weg moeten duwen naar de nuluitstoot.”
“Europa is met haar Green New Deal redelijk ambitieus. Een echt industrieel beleid rond klimaat is één van de doelstellingen, inclusief een grenstaks/heffing. Dat komt erop neer dat imports uit gebieden zonder CO2 kost een heffing zullen betalen als ze Europa binnenkomen. Dat zal een impact hebben op de kost van de producten die we importeren maar het is verrassend hoe klein die impact is. De uiteindelijke bedoeling is dat de andere handelsblokken meestappen en we zien dat er in andere landen ook gewerkt wordt aan instrumenten zoals een emissiehandelssysteem.”
Met de bouw van de INEOS-fabrieken die schaliegasvloeistoffen zullen gebruiken staat het Antwerps industrieel beleid ter discussie. Sara Van Dijck: “Schepen Annick De Ridder heeft gelijk als ze stelt dat een invoerverbod niet op Antwerps niveau kan ingevoerd worden. Maar wat we wel kunnen doen is vragen aan een bedrijf dat een dergelijke investering wil doen om een traject op te stellen naar klimaatneutraliteit. En dat ontbreekt nu volledig in het beleid rond INEOS.”
