Moeilijk om iemand te vinden die genuanceerd op het beleid van Hugo Chávez kan terugkijken. Van beate bewonderaars, over het “linkse populist”van onze media tot de fanatieke haters… Niemand lijkt over de man te kunnen spreken zonder superlatieven boven te halen.
Of toch? Alma De Walsche doet een poging een poging in haar artikel op MO.be.
Voor haar is Chavez de man die de olierijkdom van het land -die in de zakken van een kleine elite verdween- eindelijk is beginnen herverdelen. Verder heeft hij zijn status in de regio te danken aan het feit dat hij de eerste frontaal het imperialisme van de VSA aangevallen heeft.
Anderzijds is het economisch palmares van Chávez niet indrukwekkend. Het land is er niet in geslaagd om zijn olie-afhankelijkheid te verminderen. De herverdeling van de petrodollars heeft tot een spectaculaire daling van honger en armoede geleid, maar niet tot een nieuw economisch systeem, laat staan een economische relance. Verder is de toestand van de infrastructuur van het land niet om over naar huis te schrijven en blijft het moordcijfer in Caracas indrukwekkend. Chávez bond ook de mensen teveel aan zich via cliëntelisme. Dat maakte hem dan toch een traditionele caudillo, eerder dan een nieuwe leider, aldus Alma de Walche.
Of het systeem van Chávez de man zal overleven is niet zeker, maar volgens De Walsche is de bevolking niet bereid om terug te keren naar de toestand van vóór de Bolivariaanse revolutie.
