De middenstand van de wijk rond de Diepestraat is de intimidatie en overlast door drugdealers beu en liet haar ongenoegen blijken in de media. Het stadsbestuur wijst naar het beleid van de Europese staten, maar er worden vragen gesteld bij het door de stad gevoerd politiebeleid.
Karen Maes, gemeenteraadslid van oppositiepartij Groen, stelt dat het stadsbestuur wel degelijk iets kan doen: “Het gaat niet alleen over de Diepestraat. Het drugsgeweld is de laatste maanden ook opgelaaid in andere buurten zoals Borgerhout en Deurne.”
“De bewoners uiten hun ongenoegen in open brieven aan het stadsbestuur en de handelaars stellen dat de toestand erger wordt. Het politiekantoor in de Handelstraat is gesloten en er is niet langer een lokaal preventief politiebeleid. Er wordt enkel tussengekomen ná de feiten. Dat bevestigen de handelaars, die ook stellen dat ze nergens terecht kunnen met hun klachten omdat de politie moeilijk aanspreekbaar is.”
“De politie komt enkel tussen ná de feiten. Er is nood aan een constante aanwezigheid die luistert en preventief werkt”
Dalende criminaliteit?
De statistieken tonen dat de criminaliteit met 25% daalde het afgelopen decennium, zoals in andere steden. Is de toename van de criminaliteit waarvan sprake dan een kwestie van verkeerde perceptie, of concentreert ze zich in bepaalde wijken?
Karen Maes: “Dat weten we niet, en die cijfers hebben we nu opgevraagd. De burgemeester kan wel uitspraken doen in de media, maar hoe ziet het er echt uit in de buurten? In alle geval is er het feit dat burgers zich onveilig voelen en dat handelaars en bewoners verhuizen. Het is de verantwoordelijkheid van de burgemeester (die bevoegd is voor de veiligheid, nvdr) om er te zijn voor die mensen.”
” Ook sommige Antwerpenaars die hier geboren en getogen zijn, zijn verantwoordelijk voor de drugscriminaliteit.”
Het Antwerpse stadsbestuur begrijpt de onvrede van de bewoners maar wijst de verantwoordelijkheid af en ontkent dat het niets doet zoals sommige bewoners stellen.
“We hebben dit jaar 346 arrestaties uitgevoerd in de Diepestraat en omgeving. Dat zijn allemaal immigranten uit Tunesië. Die mogen alleen uitgewezen worden naar Italië, van waaruit ze Europa binnengekomen zijn. Dat gebeurt niet, en de dag nadat we ze moeten vrijlaten staan ze hier opnieuw. Het is de verantwoordelijkheid van het Europees Migratiebeleid”, aldus burgemeester De Wever bij VRT, waarmee hij verwijst de overeenkomst tussen de Europese landen om de verantwoordelijkheid voor uitwijzing te leggen bij de landen waar de vluchtelingen binnengekomen zijn.
Karen Maes: “Het kan wel zijn dat er arrestaties gebeuren maar het probleem is dat de politie niet meer continu aanwezig is in de wijk. Vroeger was dat wel het geval. Nu passeren ze met combi’s na de feiten of in het beste geval als er iets gaande is. Er is geen preventieve politiewerking meer. De bewoners vragen waarom er geen kantoren of surveillanceposten zijn en vragen zich af wat de politie wél doet.”
“Het klopt niet dat de feiten alleen gepleegd worden door immigranten. Ook Antwerpse drugfamilies en mensen die hier geboren en getogen zijn, zijn mee betrokken.”
De lokale politiekantoren mogen dan wel gesloten zijn, het is niet zo dat er bespaard wordt op het politiebudget.
Bearcats
Karen Maes: “Er wordt vooral ingezet op de grote middelen. Er is zwaar materiaal aangekocht, zoals de bearcats, en na de golf van granaatexplosies enkele jaren geleden is de operatie ‘Nachtwacht’ opgezet. Nu zijn er opnieuw problemen. De bewoners in Deurne vragen niet om bearcats, grote operaties die te weinig uithalen en bewonersvergaderingen na de feiten, ze willen een continue opvolging.”
De stad zweert bij monde van de burgemeester echter bij het beleid van gesloten politiekantoren en patrouillerende combi’s: “Met onze hervorming hebben we de politie massaal op straat gekregen. Nood- en interventiehulp zit niet in wijkkantoren maar in combi’s. Wijkkantoren dienen voor problemen die niet acuut zijn.”
Karen Maes: “Er zijn wel meer combi’s op straat, en die zijn dan op weg naar een interventie. Er wordt geen tijd genomen om te luisteren naar de signalen van de bewoners en ze (de mensen in de combi’s) zien niet wat er in de wijk gebeurt. Wijkpolitie, wijkkantoor en stadswachten zorgden voor een constante aanwezigheid en kregen voeling met de tendenzen.”
Is de oplossing niet een gecombineerde aanpak van combi’s voor noodinterventies en lokale aanwezigheid voor de preventie?
Karen Maes: “Dat denk ik, ja. Mobiele kantoren kunnen, maar er moet ook constante aanwezigheid zijn die luistert en preventief en/of ontradend werkt.”
Podcast: Play in new window | Download
