Het uitblijven van een doortastend klimaatbeleid geeft aan dat de beleidsmakers in ons Vlaanderen aan zee er niet van overtuigd zijn dat actie moet ondernomen worden om de broeikasgasuitstoot snel naar beneden te halen. Naast lokale landbouw- en industrielobbies spelen echter vanuit de VSA overgewaaide drukkingsgroepen een belangrijke rol.
Van zodra, eind jaren ’80, de wetenschappelijke consensus duidelijk werd ontstond er in de VSA een tegenbeweging. Die werd opgezet en gesteund door enerzijds olie-en gasbedrijven en anderzijds ideologen die huiveren van publieke controle. Naarmate wetenschapppelijk onderzoek de klimaatopwarming verder bevestigd werd krijgt het anti-wetenschappelijk karakter van de klimaatskeptische beweging religieuse trekjes.
Tom Cochez en Jan Walraven van Apache onderzochten de netwerken en strategie van de klimaatontkennerskerk. En hoe mensen zoals Derk Jan Eppink de ideologie naar Europa importeerden door het opzetten van organisaties als ACRE en Libera!. “Je ziet dezelfde namen telkens terugkomen”. Dan gaat het naast Eppink over bijvoorbeeld Boudewijn Bouckaert, Mathias Storme en J-M Dedecker. Eppink stelde bij ons in 2009 dat de economische crisis niet een gevolg was van een gebrek aan regulering van de banksector maar juist door teveel overheidsbemoeiing; een these die overgenomen was van de Republikeinen in de VS.
Niet iedereen binnen N-VA was destijds verheugd met de klimaat- en Euroskeptische bocht van de partijleiding maar kritische stemmen zoals Frieda Brepoels werden na 2013 uit het machtscentrum weggewerkt. De ommekeer werd geformalisseerd door het aanhalen van de banden door partijvoorwitter Bart De Wever met de Britse premier David Cameron en de daaropvolgende overstap van N-VA van de regionalistisch/groene fractie naar de conservatieve ECR fraction (van de Britse Tories en Poolse PiS). David Cameron ligt aan de basis van de Brexit door een ja/nee stemming te organiseren over de Britse EU-uitstap.
Links: Apache-artikels over klimaatontkenners: 1) Netwerk en 2) Strategie
