Kan antidotum voor overdosis meer levens redden?

foto: Leen
Werner Bosschaerts, verbonden aan Free Clinic, vertelt over de juridische obstakels die nog van de baan moeten geruimd worden alvorens het medicijn Naloxon kan worden toegediend door niet-medisch-geschoolden. Want dat is in België bij wet verboden.
In het geval van een overdosis wordt deze opioïde antagonist al jarenlang succesvol gebruikt door hulpdiensten, in ziekenhuizen, door dokters in Free Clinic, etc. Het zou nog meer levens kunnen redden moesten de mogelijkheden voor gebruik verruimd worden,  maar daar knelt het schoentje. Men kan het een beetje vergelijken met het euthanasiedebat, waar men wil vermijden dat mensen die euthanasie toedienen om menselijk lijden te beëindigen later strafbaar bevonden worden, hoewel zij ter goeder trouw handelden.
Zo zou Naloxon, mits de nodige vorming, prima kunnen worden toegediend door familie of partners van gebruikers, hulpverleners van daklozen en nachtopvang. In een heel aantal landen is dat ook al het geval. Zo kan men het in Frankrijk onder twee vormen verkrijgen bij de apotheker; als spray en voor intraveneus gebruik. Ook in Australië heeft men jaren positieve ervaringen met het toedienen van dit antidotum.
Ademhalingsonderdrukking is één van de meest bedreigende effecten van een hoge dosis opioïden. In nood kan bij een overdosis een intraveneuze toediening van Naloxon de ademhaling herstellen en de patiënt doen ontwaken.
De werkingsduur van Naloxon is redelijk kort in vergelijking met deze van sommige andere opioïden. Het dus  zaak mensen goed voor te lichten en er op te wijzen dat ze na het toedienen nog steeds de hulpdiensten moeten contacteren. Er moet juridisch nog heel wat uitgepluisd worden voor Naloxon effectief bij ons in de apotheker verkrijgbaar zal zijn. De wil is er alvast, enkel het juridisch kader laat nog op zich wachten.

40 jaar geitenboerderij

foto: Leen

Pol D’Haese van geitenboerderij Polle staat al bijna veertig jaar op de markt met zijn ambachtelijke kazen en zag veel veranderen doorheen de jaren.
Ooit begon hij zonder vaste plek in een systeem dat ‘bollen’ wordt genoemd: een lotingsysteem waarbij op de dag van de markt zelf om 8u ’s ochtends de vrije standplaatsen worden verdeeld.
Inmiddels is hij een vaste waarde, al gooide corona roet in het eten: “Terwijl andere winkels die voedingswaren verkochten gewoon mochten openblijven, was het moeilijk te begrijpen dat marktkramers met grote kramen, in mijn geval 6 meter, in open lucht, hun waar niet meer aan de man mochten brengen. Het was dus zoeken naar andere afzetmogelijkheden. We zijn dan gestopt met het maken van onze kazen en hebben onze geitenmelk doorverkocht aan een melkerij. Er zijn wel een klein aantal mensen die de weg hebben gevonden naar onze hoevewinkel in Lichtaart, maar dat is natuurlijk niet voor iedereen bij de deur.”
Een geitenboerderij is een heel arbeidsintensieve en tijdrovende broodwinning. Ook opvolging vinden blijkt niet altijd even vanzelfsprekend. “Terugblikkend op een lange loopbaan, met het pensioen voor de deur, is het niet verwonderlijk dat jongeren nu andere keuzes maken (lacht).”

Swing eens wat vaker met je heupen en kom naar minigolf Beatrijs

foto: Leen

Karen Van Peel, mede-initiatiefnemer van de heropening van het minigolfterrein Beatrijs op Linkeroever: “Je kan hier terecht om te minigolfen of trampolinespringen, maar evenzeer om iets te drinken met een streepje muziek of om te genieten van onze moestuin. Iedereen is welkom, optredens en DJ’s worden aangekondigd op de website.”

Vrijgekomen plaats door gebruik deelauto's kan handig gebruikt worden om publieke ruimte opnieuw in te richten

Foto: Leen N

Tom Alleman van het autodeelplatform Cambio is voor ‘alleman nen deeloto’.
Cambio heeft op lange termijn te maken  met een groeiende vraag, al merkte men tijdens de lockdown wel enkele maanden een terugval, wellicht vooral ingegeven door de beperking tot noodzakelijke verplaatsingen.Tijdens de vakantieperiode waren ze weer terug in opmars door onder andere de staycationers, die kortere uitstappen doen in beperkte kring.
Cambio ijvert er ook voor om de vrijgekomen openbare ruimte terug te geven aan de stad door een vermindering van het aantal (geparkeerde) auto’s .Op een moment dat men de publieke ruimte herbekijkt in het kader van de coronamaatregelen zou men daar handig op moeten inspelen. Meer speelstraten, experimenteren met autovrije of verkeersluwe straten, de horeca die extra terrasruimte gebruikt … de mogelijkheden zijn legio. Helaas lijkt men er nog onvoldoende gebruik van te maken.

Vakbond nog steeds bezorgd om slechte werkomstandigheden fietskoeriers

Foto: Leen

Steven Steyaert van de BTB vakbondsafdeling voor fietskoeriers:
“Als vakbond binden wij vooral de strijd aan tegen het gebruik van schijnzelfstandigen in de sector, de desinformatie rond de kosten voor de werknemer en het gebrek aan veiligheidsuitrusting en een dekkende verzekering.
Een bedrijf als Take away. com is eerder een uitzondering in de sector. De werknemers krijgen hier wel een uurloon, en na acties in het centrum van de stad bleken hun fietsen en uitrusting meestal te voldoen aan de norm.
Veel andere bedrijven, zoals Uber eats en Deliveroo, lappen alle mogelijke regels echter aan hun laars.
Wat we zien is dat grotere evenementen gaan gebruik maken van de diensten van fietskoeriers. Op die manier proberen we dan toch te kunnen wegen op hun beleid.”

Fietsend woon-werkverkeer kan nog beter

“Fietsstraat” foto: Leen

Renaat Van Hoof, perswoordvoerder van de fietsersbond zegt dat het toch niet zo’n vaart loopt met fietstend Vlaanderen.
Hoewel de verkoop van fietsen in de lift zit, merkt men dat dit voornamelijk gaat over recreatieve fietsers, niet zo zeer over een toename van het fietgebruik voorr woon-werkverkeer.
Men moet dit natuurlijk ook zien in een breder kader waar de verplaatsingen in het algemeen beperkt worden omwille van de corona maatregelen. Maar er kan Annog veel verbeterd worden op vlak van verkeersveiligheid en fietsinfrastructuur.

Wouter Van Dooren (UA) over Oosterweel

foto: RC

Wouter Van Dooren is professor Bestuurskunde aan de UA. Hij bekeek de verkeersstromen van de verschillende alternatieven voor de Oosterweelverbinding en concludeert dat  de 3,5 miljard slecht besteed geld zijn als het beleid erin slaagt de modal shift te realiseren.
Ook Van Dooren is kritisch over het Toekomstverbond, het akkoord dat de actiegroepen in 2017 afsloten met de overheid. Dat ‘historisch akkoord waarmee de strijdbijl begraven werd om over te schakelen op een samenwerkinsgmodel’ was een compromis waarbij de actiegroepen hun zaak bij de Raad van State opgaven nadat de overheid beloofde zich te zullen engageren om tot een overkapping en ‘Oosterweel light’ te komen.

“Het oplossend vermogen van de modal shift is enorm”

Wouter Van Dooren: “Het Toekomstverbond werd niet voorgesteld als een gezamenlijk project en geen compromis, maar bleek er twee jaar later wel één te zijn. Het Oosterweelproject leent zich niet echt tot compromissen, want die onderlinge deals werken elkander tegen: als de overheid een Oosterweel heavy wil, dan compromitteert dat de overkapping die de actiegroepen willen.  Alles hangt samen.”
“Gans het proces mist ook transparantie en het lijkt erop dat er weinig gebeurd is de afgelopen drie jaar. Er zijn wel werkbanken maar er waren geen websites, de voorzitters van de werkbanken waren niet gekend. Ik heb totaal geen zicht op wat er gebeurt. Ik heb gezocht naar verslagen en agenda’s van de werkbanken maar niets gevonden. De minimale transparantie ontbreekt. De actiegroepen zelf zijn wel nog mee, maar volgt de achterban nog?”
“Naast de werkbanken over de overkappingsprojecten van de verschillende secties van de ring was er ook een ‘werkbank Oosterweel’. Dat was de belangrijkste, want die bepaalt wat er mogelijk is voor de andere werkbanken. Het lijkt erop dat daaruit gekomen is dat de Oosterweelverbinding zelf twee maal drie rijstroken blijft. Dat is geen ‘light’ versie, maar gewoon het oorspronkelijk ontwerp.”
Met 3,5 miljard kost de Oosterweelverbinding een half miljoen euro per meter. Van Dooren vraagt zich af of dat geld beter niet anders besteed was. In fiets-voetpaden, openbaar vervoer of andere wegeninfrastructuur. “Een doelstelling  van het Toekomstverbond was om de modal shift te realiseren, maar die is uit het oog verloren.” Continue reading “Wouter Van Dooren (UA) over Oosterweel”

Winst of verlies voor de mediagroepen?

dit logo vertoont een gebrek aan originaliteit en is dus publiek

Maken de grote mediagroepen in Vlaanderen echt “honderden miljoenen verlies”, zoals mediaminister Benjamin Dalle (CD&V) beweert?
“Nonsens”, aldus Tom Cochez van Apache, die eerder dit jaar de winstcijfers van DPG media , de duopolist van Christian Van Thillo, uitspitte.

DPG bezit zowat de helft van de Vlaamse media en heeft ook in Nederland een machtspositie uitgebouwd. De groep van Christian Van Thillo  bepaalt wat er wel en en niet gebracht wordt in/op De Morgen, Dag Allemaal, HLN, VTM, QMusic, Vitaya, Joe, Humo, De Volkskrant, AD en Trouw. Onder andere …

DPG controleert de helft van de Vlaamse media, maar niemand weet wie de eigenaar is van het concern en dus DPG controleert.

Er heerst een ongezonde drang onder de lokale en gewestelijke beleidsmakers om de grote mediaspelers en DPG,  de mediagroep van Christan Van Thillo, in het bijzonder ten dienste te staan. De hervorming van het radiolandschap onder Sven Gatz gebeurde op maat van de grote spelers. Begin dit jaar  duwden De Wever, Jambon en Dalle samen met Van Thillo de startknop in van ‘News City’, het mediacentrum waarin DPG haar activiteiten concentreert na de sluiting van lokale redacties. Het Antwerps stadsbestuur liet het Ruimtelijk Uitvoerings-Plan in de buurt van het Centraal Station aanpassen om DPG van dienst te zijn, zodat het haar Van Thillo-toren kon bouwen om ‘News City’ in te huisvesten. Continue reading “Winst of verlies voor de mediagroepen?”

De Morgen: dertien jaar illegale kwaliteit en ideologisch geschipper

bron: wikipedia

Karl van den Broeck, hoofdredacteur van Apache, schreef een artikelreeks over de vervelling van De Morgen van progressief dagblad tot een  ‘onafhankelijke’ krant van DPG media die vooral niet te links mag zijn. Dat het zover kwam is niet enkel de schuld van Christian Van Thillo.

Karl van de Broeck: “In 1987-1989, na het bijna-failliet en de ‘1000 voor 100.000’-actie, werd de krant uitgegeven door eigen lezers. Dat was uniek in Vlaanderen, en het is ook het model van Apache.”

“Strikt gezien is De Morgen nu een illegale krant.”

In 1989 werd de krant overgenomen door de voorganger van DPG media. Toen is een stichting opgericht om inmenging van de rechts-liberale eigenaar te verhinderen. “Strikt gezien is De Morgen nu een illegale krant, want in de statuten stond ingeschreven dat de krant niet van eigenaar mocht veranderen zonder toestemming van de stichting. In 2007 werd Uitgeverij De Morgen verkocht aan DPG media zonder die toestemming. Vanaf dan heeft De Morgen geen eigen ondernemingsraad meer, geen eigen PDG, beslist de krant niet meer over haar eigen aanwervingen, eigen budgetten, enzovoort.”
“Toen Van Thillo eind 2008 een kwart van de redactie van De Morgen wilde ontslaan, bleek dat de stichting niet meer bestond. Daardoor stond de redactie veel zwakker in de onderhandelingen met de eigenaar en werden uiteindelijk een vijftiental mensen ontslagen.”

“Ik vind De Morgen nog altijd een goede krant die goede stukken overneemt,  met ook nog schitterende journalisten, maar ze heeft niets meer te maken met de krant van destijds en de reden waarom die opgericht werd. De manier waarop je naar de wereld kijkt wordt bepaald door je visie. De Tijd heeft heeft nog een visie, die van de bedrijfsleiders. De Morgen heeft geen visie. Ik lees weinig systeemkritiek, wel geschipper.”

Continue reading “De Morgen: dertien jaar illegale kwaliteit en ideologisch geschipper”