Agro-ecology met Voedsel-Anders

Ingrid Pauwels van Voedsel-Anders vertelt over agro-ecology.
Velt en Voedsel-Anders organiseren in 2021 een online editie van hun jaarlijks publieksfestival, Kiemkracht. Van februari tot begin april staan tal van workshops en lezingen op de agenda.
Voedselsoevereiniteit en voedselzekerheid
De Voedsel Anders beweging streeft naar eerlijke en duurzame voedsel- en landbouwsystemen met een verantwoord beheer van bodems, landschap, planten, dieren en water. Een voedsel- en
landbouwsysteem waarbinnen boeren en burgers meer zeggenschap hebben met eerlijke, kostendekkende prijzen voor de boer in alle delen van de wereld en genoeg en gezond voedsel voor iedereen.
Het landbouwbeleid, met zijn nadruk op productiviteit en specialisatie, stimuleert wereldwijd vooral monoculturen, gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen, en transport over grote afstanden. De situatie is verslechterd sinds de neoliberale hervormingen in de jaren 90, toen landbouw onderdeel ging uit maken van vrijhandelsverdragen. Burgers en boeren hebben steeds minder te zeggen over wat ze produceren en consumeren. In feite beheersen zo’n twintig transnationale bedrijven nu het mondiale landbouw- en voedselsysteem. Met name onder zaadbedrijven, internationale graanhandelaren, verwerkende bedrijven en supermarktketens zijn het slechts enkele multinationals die het grootste deel van de markt in handen hebben. Met de wereld als werk- en afzetgebied hebben zij belang bij open grenzen en zo min mogelijk regelgeving. Hun economische én politieke macht bepaalt in grote mate landbouw- en voedselmarkten, maar ook de richting van onderzoek, het landbouwbeleid en de wetgeving.
In de praktijk is Voedsel Anders vooral actief op vier gebieden: agro-ecologie, regionale voedselsystemen, een rechtvaardig handels- en landbouwbeleid en tenslotte landrechten en grondpolitiek (land governance). Ingrid legt uit.

Podcast: Play in new window | Download

Chapel, wonen als God in Borgerhout ?

In de studio Kurt Dutré, van buurtgroep Kistenmaeckers (Borgerhout), ontstaan n.a.v. het verzet tegen de plannen met de oude kloostersite Chapel aan de Kerkstraat. Ze wilden niet enkel de plannen van Timeless Developer afwijzen, maar ook zelf een eigen project invullen. Veel mensen uit de omliggende straten dienden dan ook een bezwaarschrift in tegen de omgevingsvergunning voor de plannen van Heem-Chapel, met name op het perceel Helmstraat 93/97 en Kistenmaeckerstraat 150.
Cohousingproject met groen voor de buurt of gated community voor de happy few?
Heem adverteert met ‘ongedwongen samenleven’, 25 privéwoningen en kantoorruimtes met eigen tuin of terras, een buitenzwembad, sauna, buitenkeukens, een binnentuin en buurthuis. Of de buurt hier op zit te wachten is nog maar de vraag. Voor deze wijk in het Borgerhoutse, grenzend aan de Seefhoek, geldt de hoogste bevolkingsdichtheid in het Vlaams Gewest, met weinig tot geen open, groene publieke ruimte. Zal de buurt het beloofde ‘stadsbos’ dan niet met open armen ontvangen? Alle kenmerken van wat men een zogenaamde ‘achtergestelde’ buurt noemt zijn hier aanwezig. Te weinig huisartsen en gezondheidsdiensten. Alle scholen rondom zitten vol. Er is beperkt openbaar vervoer, de Kerkstraat is een drukke verkeersader, de Helmstraat verworden tot een sluiproute, de mobiliteitsdruk is nu reeds onhoudbaar. Zal een project als dat van Heem de buurt naar een ander niveau tillen? Continue reading →

Podcast: Play in new window | Download

Tiers Bakker (SP) over de Toeslagenaffaire die Rutte III ten val brengt

Doordat daadkracht in het oog moest springen, werd de menselijke maat uit het oog verloren.
Tiers Bakker (SP, Amsterdam)
Het onderzoeksrapport ‘Ongekend onrecht‘ windt er geen doekjes om: de belastingdienst was meedogenloos in het opsporen van zogenaamde fraude in de kinderopvangtoeslag. 26.000 ouders werden slachtoffer van de belastingdienst/toeslagen tussen 2013 tot 2019, velen van hen kwamen in de schulden terecht.
Inmiddels is het Kabinet Rutte III afgetreden, 2 maanden voor de verkiezingen van 17 maart 2021. Er kwam een 26 pagina’s lange brief aan de Tweede Kamer, die oproept voor een hervorming van de verzorgingsstaat en een nieuwe relatie met de burger. Alle documenten waarop wetgeving is gebaseerd zullen voortaan openbaar zijn. Een staatscommissie discriminatie en racisme wordt in het leven geroepen. Hoe geloofwaardig is hun mea culpa als dezelfde kandidaten straks weer naar de stembus trekken? Mark Rutte zal de lijst gaan trekken van de VVD, Wopke Hoekstra, voormalig minister van financiën doet hetzelfde voor het CDA, enkel voor Lodewijk Asscher (sociale zaken) zoekt de PVDA nog een vervanger.
Hoe is het zover kunnen komen? Populistische drift en mediaspektakel kopt de Groene Amsterdammer.
Er ontstond een heuse fraudejacht nadat een reportage van Brandpunt Continue reading →

Podcast: Play in new window | Download

Violett

Wendy Gabriels coördinator van Violett, een hulpverlenersorganisatie voor sekswerkers.

“Raamprostitutie is slechts een klein segment van sekswerk, naast bars, erotische uitbatingen, escorte en webcamseks. Violett zit niet in het segment van de happy hooker. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Het wordt vooral tijd dat men de taboes rond sekswerk doorbreekt en begint met sekswerk te normaliseren. Men weet niet wie sekswerker is. Misschien zit die wel naast je. Er zijn studentes die bijverdienen, allerlei soorten mensen, een weerspiegeling van de bevolking.”

Drie maanden zonder inkomen, weinig netwerk, sociaal isolement. Het was voor velen van hen erg moeilijk. Violett deelde voedselpaketten uit en bons voor hygiënische producten. Ook werd er onderhandeld met huisbazen voor huuruitsel.

Sommige klanten zijn tijdens de lock-down heel opdringerig blijven vragen. Anderen waren oprecht bezorgd omdat ze wisten dat de persoon die ze vaak bezoeken het niet gemakkelijk zou hebben.

Vergeleken met de gemiddelde bevolking -mensen die geen sekswerk doen, zijn er bij sekswerkers weinig soa’s. Er is binnen de sector een groot bewustzijn hier rond. Veel sekswerkers hebben een enorme mensenkennis, anders overleef je niet in de sector. Er is gebrek aan een juridisch statuut. Het faciliteren van sekswerk is verboden. Op veel plekken is er wel een gedogen beleid , lokaal beleid bepaalt veel. In Gent werken ze bijvoorbeeld vaak met horeca-contracten of men is ingeschreven als schoonheidsspecialiste of masseuse. Eerst zou men sekswerk uit de strafwet moeten halen, dan pas kan men verder gaan. Het is vooral hopen dat het beleid niet de kant uit gaat van het Scandinavische model, waarbij de klant strafbaar is met het uiteindelijke oog op abolitionisme. Als het niet erkend wordt, blijft het toch gebeuren, maar dan onder de radar en dat is net veel gevaarlijker.

Violett en de prostitutieambtenaar werkten in Antwerpen aan een protocol voor corona handhygiëne, ventilatie van de ruimtes, mondmaskers voor klant en sekswerkers. Alles wat niet expliciet verboden is, is toegelaten vanaf 8 juni.

Pijpen kan weer. De klant blijft dan zijn mondmasker dragen. Een schone vagina of penis bevredigen is veel veiliger dan speeksel. Het covid-19 virus zit dan ook niet in vaginaal vocht of sperma.

Podcast: Play in new window | Download

8 maart 2021, Vrouwendag: wat staat er op de agenda?

Podcast: Play in new window | Download

Hobokense polder bedreigd door hoogbouw maritieme campus

We spreken met Jan Bosmans, gastprofessor aan de UGent en de UA, gepensioneerd medisch specialist en betrokken burger. Samen met Joris Van Reusel (Natuurpunt) schreef hij een opiniestuk in De Standaard (27.01.21) over de geplande hoogbouw in de Hobokense polder voor de nieuwe Maritieme Campus Antwerpen (MCA) van de Compagnie Maritime Belge (CMB).

MSA versus Groenpoort

Is het louter een beleidskeuze van de stad om het gebied in het economisch weefsel te houden i.p.v. het te bestemmen als natuurgebied of is er meer in het spel?
Waarom Vlaamse minister Zuhal Demir het uit handen gaf aan stad Antwerpen is niet helemaal duidelijk.
Dat de Oude Castrol/BP-site gesaneerd moet worden, daar is iedereen het roerend over eens. De manier waarop dat moet gebeuren, daarover verschillen de meningen. Voorstanders van het door CMB ingediende project willen er de nadruk op leggen dat CMB staat voor de transitie van een smeeroliefabriek naar een innovatieve campus, de transitie van fossiele brandstof naar een groene economie. Onderzoek om de scheepvaart milieuvriendelijker te maken kan ook Natuurpunt alleen maar toejuichen. Probleem is echter de locatie, die voor 80% begrensd is door natuurgebied. De bouwplannen voor het MCA leggen een enorme hypotheek op de inspanningen die voor het milieu werden gedaan en die bijvoorbeeld het aanpalende Blue Gate wel respecteerde. In het huidig ontwerp is niet enkel de hoogbouw problematisch, maar ook het overmatig gebruik van spiegelglas, parkeeroverlast door hoge bezoekersaantallen, geluidsoverlast … De route van verschillende trekvogels zal belemmerd worden. Kortom, de milieudruk zal enorm zijn.
Continue reading “Hobokense polder bedreigd door hoogbouw maritieme campus” →

Podcast: Play in new window | Download

Doel: terug de loopgraven in

In 2018 werd onder het beleid van Ben Weyts (N-VA) een plan gemaakt dat de gevraagde extra Antwerpse containercapaciteit zou realiseren zonder Doel en de omliggende polders te vernietigen. De bewoners en burgergroeperingen trekken nu echter aan de alarmbel. Vlaanderen en het Antwerps Havenbestuur zouden zich niet aan de afspraken en de wet houden.
We bellen met (Ouden) Doel-bewoner Denis Malcorps: “Na het akkoord in 2018 zou een Toekomststudie voor Doel gemaakt worden, maar we stellen vast dat het proces om Doel weer een toekomst te geven alleen maar geblokkeerd werd. De garanties om het dorp leefbaar te houden worden ook niet gerespecteerd, en ondertussen wordt er wél verder gewerkt aan het dok voor de extra containers. Daardoor zijn de erfgoedgemeenschap en de landbouwers opnieuw naar de Raad van State getrokken. Die laatste vinden dat de landbouw onvoldoende garanties krijgt. Die stap (naar de RvS) heeft de overheid dan weer als excuus gebruikt om de Toekomststudie na een half jaar stil te leggen.”
“Het lijkt erop dat we weer in de loopgravenoorlog zitten. Er werd dus een globaal akkoord gesloten in 2018, maar bijna onmiddellijk werd het Doel-dossier van het havendossier losgekoppeld en werd alleen aan de containerdokken verder gewerkt. Die gang van zaken heeft inderdaad wel iets weg van het Oosterweeldossier.” Continue reading →

Podcast: Play in new window | Download

Investeer in Doel V

Marc Alexander, activist voor de kernuitstap met de Elf Maart Beweging, heeft een boek geschreven waarin hij een groene toekomst voor de nucleaire site en haar werknemers voorlegt.

Podcast: Play in new window | Download

Studie: Jaarlijks 600 overlijdens in Antwerpen door luchtvervuiling

Een studie concludeert dat Antwerpen de tweede meest vervuilde stad van Europa is als het over stikstofoxides gaat. Moest de lucht zo zuiver zijn als die van de properste steden dan zouden in Antwerpen jaarlijks 600 doden minder sterven. Ook andere Belgische steden doen het slecht.
Greenpeace bekritiseert het Waalse Gewest omdat het de luchtvervuiling niet op een representatieve manier meet. Voornamelijk in steden, waar de vaste meetstations zich bevinden op plaatsen met weinig verkeer, geven de officiële resultaten een vertekend beeld, aldus Greenpeace. De milieuorganisatie haalde echter onlangs bakzeil met haar klacht tegen de Waalse overheid. “We aanvaarden het vonnis van de rechter maar bekijken met onze advocaat wat de volgende stappen zijn”, zegt Joeri Thijs van Greenpeace.
Continue reading →

Podcast: Play in new window | Download

Big Tech aangeklaagd voor wantoestanden in Congolese mijnbouw

In december 2019 spande de International Rights Advocates (IRA) een rechtszaak aan tegen 5 big-tech bedrijven: Apple, Alphabet (moederbedrijf van Google), Dell, Microsoft en Tesla, omwille van hun betrokkenheid bij de mensonterende kobaltontginning in de Democratische Republiek Congo (DRC). In 2016 publiceerde Amnesty International een rapport, waarbij sprake is van 40000 kinderen die actief zijn in de Congolese mijnbouw. In de rechtszaak, die aangespannen is bij de US District Court in Washington DC, vertegenwoordigt de IRA een vijftiental families van kinderen die in de mijnbouw werkten. In de 79-pagina tellende aanklacht worden de gruwelijke details beschreven van de werkomstandigheden in de mijnindustrie in de DRC. We spraken met Terry Collingsworth , executive director van de IRA, over de inhoud en de huidige status van de rechtszaak.
De IRA is een non-profit organisatie, met een focus op mensenrechtenschendingen door grote multinationals. Terry Collingsworth heeft als advocaat reeds 30 jaar ervaring met rechtszaken tegen grote bedrijven zoals Walmart, Nestle, Chiquita, ExxonMobil en Shell. De problematische situatie in de Congolese mijnbouw is geen nieuws onder de zon, en gaat in feite reeds terug tot de Belgische koloniale tijden. Het eerder vernoemde rapport van Amnesty International trok ook de aandacht van Terry Collingsworth. Vervolgens werd hij in 2019 benaderd door Siddarth Kara (auteur van het artikel ‘Is your phone tainted by the misery of 35000 children in Congo’s mines‘), om actie te ondernemen. In september van datzelfde jaar reisden zij naar de DRC om de situatie in de mijnen te observeren en om een rechtszaak voor te bereiden. “It was the worst violation of human rights I had witnessed in 30 years”, zegt Terence Collingsworth hierover. De kinderen belanden vaak in de gevaarlijke mijnbouw, omdat ze niet in staat zijn de noodzakelijke schooltaksen te betalen, of omdat hun ouders – ook werkzaam in de mijnen- gewond geraakten en ze de kostwinning voor de familie op zich moeten nemen. Voor de kinderen was het vaak een kwestie van werken of omkomen door ontbering. De grote bedrijven werken bovendien met tussenpersonen die extra druk uitoefenen op de kinderen. De rechtszaak die is aangespannen hoopt dan ook duidelijk te bewijzen dat er sprake is van slavernij en gedwongen arbeid.

Collingsworth vermeldt twee bedrijven, Huayou en Glencore, die verantwoordelijk zijn voor de ontginning van kobalt in de DRC. Ze hebben beiden industriële mijnen, waarbij er met machines kobalt wordt ontgonnen, maar ze zijn evengoed betrokken bij de zogenaamde ‘artisanal mining’, waarbij op kleinere schaal en met zware en gevaarlijk handenarbeid naar kobalt wordt gezocht. Kinderen worden in nauwe tunnels naar beneden gelaten, zonder rekening te houden met enige veiligheidsvoorschriften. Zowel de kobalt uit de reguliere als de artisanale mijnbouw komt terecht in de ‘supply chain’ van de grote bedrijven. Umicore (het Belgische bedrijf wordt 53 keer genoemd in de aanklacht) koopt deze kobalt van Glencore, verwerkt deze verder en verhandelt deze vervolgens aan de grote tech-bedrijven. Omwille van gerechtelijke jurisdictie worden niet de bedrijven Glencore of Umicore aangeklaagd, maar wel de grote tech-bedrijven, die directe banden hebben met deze ontginningsbedrijven, en bovendien beweren dat ze hun kobalt verkrijgen met respect voor mensenrechten en internationale standaarden. Continue reading →

Podcast: Play in new window | Download