Jean-Pascal van Ypersele, UCL klimatoloog en lid van het IPCC bureau over de wijzigende houding in Noord-Amerka tegenover klimaatswijziging:
“De Verenigde Staten hebben geen alternatief, het is een kwestie van tijd. Ze zullen van houding veranderen onder druk van hun volk en hun industrie”
Verder hebben we het over klimaatskeptici en het nut van kernenergie voor het bereiken van de Kioto-doelstellingen.
De stelling dat CO2 uistoot het klimaat beinvloedt is niet nieuw. De eerste wetenschappelijke publikatie over het broeikaseffect werd al in 1896 door nobelprijswinnaar Arrhenius gedaan.
De meeste van de in de uitzending aangehaalde kritieken kwamen uit een artikel van een zekere Hans Labohm, lid van het Clingendael instituut in Holland en “Expert Reviewer” van het IPCC. Van Ypersele merkt op dat ieder artikel van het IPCC gelezen wordt door honderden “expert reviewers”.
Iedere kritiek van iedere expert reviewer wordt behandeld. Het is niet omdat een iemand expert reviewer is dat de door hem/haar geleverde kritiek noodzakelijk korrekt is. Niet alle “Expert Reviewers” zijn technische experten. De Hollandse regering draagt haar expert reviewers voor en daar vrij in.
We hebben het verder over hoe het komt dat er veel minder klimaatsceptici zijn in Belgie dan in Nederland. Van Ypesele heeft nog maar weinig klimaatsceptici ontmoet in Belgie.
En verder over het verband tussen de kernstop en Kioto: Van Ypersele merkt op dat op korte termijn, tot 2015, de sluiting van de kerncentrales geen impakt heeft op Kioto. Op middenlange termijn is er wel een probleem als onvoldoende naar alternatieven gekeken wordt ( minder verbruik, hernieuwbare bronnen).
Het probleem van CO2 uistoot wordt echter niet opgelost door het openhouden van de kerncentrales. De gemiddelde Belg stoot, ondanks de grote hoeveelheid kernenergie, 12ton uit. Met het open houden van de kerncentrales of het lager zetten van de thermostaat komt men niet tot reducties van 75% die nodig zijn tegen 2050. Er is een soort energierevolutie nodig, en een planning op lange termijn, dat zegt niet alleen Greenpeace. Tenslotte hebben we het over de veranderende mentaliteit in de VS.
“De eerste wetenschappelijke publikatie over het broeikaseffect werd al in 1896 door nobelprijswinnaar Arrhenius gedaan.”
Ja en die publicatie rammelde aan alle kanten, de vergelijkingen waren verkeerd, en metingen die gebruikt werden voor de berekeningen bevatten niet eens co2.
http://home.casema.nl/errenwijlens/co2/langleyrevdraft2.htm
Als het allemaal behoorlijk uitrekent kom je op erg lage waarden uit voor het broeikaseffect van CO2, die door Nir Shaviv empirisch zijn bevestigd.
http://www.sciencebits.com/OnClimateSensitivity
De metingen die Arrhenius gebruikte in 1896 bevatten inderdaad fouten, hetgeen dus leidde tot verkeerde inschatting van de stijging. Van Ypersele maakt echter het punt dat de theorie van de klimaatswijziging al meer dan 100jaar oud is, eerder dan dat het resultaat van Arrhenius’ berekeningen korrekt was.
Door (hopelijk) korrekte toepassing van de 110 jaar oude formule bekomt U een lagere opwarming, en laat dan uitschijnen dat dit het ongelijk van de theorie van klimaatswijziging bewijst. “al de rest is hype en modellen” zegt U in één van Uw posts. Nogal, om het op zijn hollands te zeggen, “kort door de bocht”.