De klimaattop van Kopenhagen in 2009 leverde geen bindend VN- akkoord op. Men geraakte niet verder dan een, in de wandelgangen door een paar regeringsleiders, rap samengeflanste lijst met reductieïntenties. Bijgevolg bestond in Cancun het risico dat de VN onderhandelingen helemaal zouden desintegreren.
Dit is niet gebeurd en Cancun leverde een aantal engagementen op die formeel binnen het kader van de VN onderhandelingen zijn gemaakt, maar dan ook niet meer dan engagementen. Die zijn kwalitatief en vooral belangrijk als startpunt voor verdere onderhandeling die moeten leiden tot echte concrete stappen: men erkent dat de klimaatopwarming moet beperkt worden, en dat er geld nodig is voor de arme landen om de effecten van de opwarming op te vangen; men blijft proberen om het Kioto-protocol te verlengen en er werden stappen gezet om het REDD– bosbescherm-mechanisme verder op poten te zetten. We nemen het door met Sara Van Dijck van Bond Beter Leefmilieu.
Verder hebben we het over de houding van China, de VSA, Canada en Vlaanderen; en natuurlijk ook over klimaatmigratie.
